امروز با موضوع پرستاری بیمار در بیمارستان در خدمت شما هستیم.
از قدیم گفتن کسی قدر عافیت و سلامتی را می داند که رنج بیماری را لمس کرده باشد و سر و کارش به دکتر و دارو و بیمارستان افتاده باشد.
مجموعه آلفا طب با اخذ مجوز رسمی از دانشگاه علوم پزشکی ایران و وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی و با در اختیار داشتن کادر متخصص و مجرب آماده است تا در سریع ترین زمان ممکن برای ارائه خدمات پزشکی و پیرا پزشکی در منزل یا محل کار شما در کنار شما باشد.
تمامی پرسنل دارای مدارک و تضامین کافی نزد شرکت می باشند.
*پوشش دهی کلیه مناطق تهران
*نازل ترین قیمت و بهترین کیفیت
*امکان صدور گواهی برای ارائه به بیمه درمانی شما
تلفن های تماس :
اینجا است که می فهمد سلامتی چه نعمتی است. اما بستری شدن در بیمارستان همانا و درگیر مشکلات پرستاری و همراه داشتن همانا. در بیمارستان ها به دلیل کمبود تعداد پرستاران، متاسفانه رسیدگی کامل به بیماران نمی شود و پرستاران نمی توانند تمام وقت بر بالین بیماران باشند و نیازهای آنان را بر طرف کنند که به خاطر کمبود تعداد پرستاران حق هم دارند.
این مسائل شرایطی را به وجود می آورد که خانواده ها به فکر همراهی بیمارشان در بیمارستان بیفتند و یا در صورت داشتن تمکن مالی از پرستار خصوصی برای مراقبت از بیمارشان استفاده کنند و باری از دوش پرستاران در بیمارستان بردارند.
پرستار بیمار در بیمارستان همان وظایف همراهان را انجام می دهند اما در این زمینه تجربه و مهارت بیشتری دارند.
فهرست مطالبی که در این مقاله به آنها خواهیم پرداخت به شرح زیر می باشد. امیدواریم با این مقاله توانسته باشیم به افرادی که در استخدام پرستار خصوصی برای بیمارشان مردد هستند برای انتخاب یک پرستار خوب و مطمئن کمک کنیم.
1. تعریف پرستاری و مراقبت از بیمار:
2. منظور از پرستاری بیمار در بیمارستان چیست؟
3. چرا خانواده ها ترجیح می دهند یک پرستار با تجربه از بیمارشان در بیمارستان پرستاری کند؟
4. پرستار بیمار در بیمارستان چه ویژگی هایی باید داشته باشد؟
5. وظایف پرستار بیمار در بیمارستان چیست؟
6. پرستارانی که در مراکز خدمات پرستاری مشغول به کار می شوند چه شرایطی را باید دارا باشند؟
7. مراکز و موسسات خدمات پرستاری از چه مراکزی می توانند پروانه تاسیس و مجوز خود را دریافت کنند؟
8. آیا بر مراکز و موسسات ارائه دهنده خدمات پرستاری نظارت می شود؟ و این نظارت توسط چه ارگانی انجام می شود؟
9. مراکز و موسسات ارائه دهنده خدمات پرستاری چه وظایفی دارند؟
زمانی که یک نفر با بیماری و بیمارستان سر و کار پیدا می کند، نیاز به مراقبت و همدردی زیادی دارد. مخصوصا اگر بیمار شرایط خیلی مساعدی نداشته باشد وجود یک همراه دلسوز بسیار ضروری است. اما گاهی انسان ها به دلیل مشغله ها یا عدم آگاهی و اطلاعات کافی در مورد پرستاری، نمی تواند همراه بیمار خود باشد. در این شرایط افراد تصمیم به استخدام یک پرستار همراه در بیمارستان می گیرند. پرستار همراه می تواند بهتر از بیمار مراقبت کند و او را دلداری دهد. مخصوصا اگر پرستار تجربه پرستاری داشته باشد یا اطلاعات کافی در این زمینه داشته باشد خیلی بهتر از یک همراه فامیلی می تواند از بیمار پرستاری کند. تحقیقات و تجربه ثابت کرده است که بیمارانی که تحت مراقبت و مواظبت پرستار همراه با تجربه و دلسوز بوده اند رضایت بیشتری داشته اند نسبت به بیمارانی که یکی از اعضای خانواده آنها به عنوان همراه در بیمارستان در کنارشان بوده اند. بنابراین استخدام پرستار همراه بیمارستان اخیرا رواج بیشتری پیدا کرده است و کیفیت خدمات ارائه شده به بیماران خیلی بیشتر و بهتر بوده است.
تعریف پرستاری و مراقبت از بیمار:
پرستاری در واقع به انجام مراقبت های لازم از بیمار به تنهایی یا با همکاری سایر اعضای بیمارستان گفته می شود. پرستاری می تواند توسط نزدیکان بیمار، یا شخصی دیگر در همه مکان ها و محیط ها انجام شود.
البته پرستاری تنها به مراقبت از شخص بیمار تلقی نمی شود بلکه به کسانی که از اشخاص سالم مراقبت می کنند مانند مراقبت از کودکان هم پرستار گفته می شود. اما هدف این مقاله پرستاری بیمار در بیمارستان می باشد.
منظور از پرستاری بیمار در بیمارستان چیست؟
مواظبت از بیمار برای کسانی که می خواهند از بیمار پرستاری کنند و برای همراهان بیمار بسیار استرس زا و همراه با نگرانی می باشد.
معمولا افراد نگران این هستند که نتوانند نیاز بیمار را به موقع برطرف کنند یا نتوانند از عهده خوراندن به موقع دارو به بیمار بر بیایند.
این مسئله به خاطر این است که گاهی اوقات بیمار از خوردن دارو مخصوصا داروهایی که طعم خوبی ندارند، امتناع می کند و این وظیفه همراه بیمار است که بتواند او را قانع کند تا دارو را مصرف نماید.
گاهی اوقات هم نزدیکان بیمار به دلیل داشتن مشغله های مخصوص خود نمی توانند همراه بیمار باشند و از او مراقبت نمایند. به همین دلیل نزدیکان ترجیح می دهند شخصی که توانایی بیشتری در انجام این کار دارد به عنوان پرستار خصوصی از بیمارشان در بیمارستان پرستاری کند.
گاهی خانواده ها فقط در ساعات خاصی از شبانه روز نمی توانند کنار بیمار خود باشند و از او پرستاری کنند به همین دلیل برای اون چند ساعت می خواهند پرستار استخدام کنند تا برای چند ساعتی که نمی توانند در بیمارستان حضور داشته باشند، کسی پیش بیمارشان باشد و از او مراقبت کند.
پرستار بیمار در بیمارستان را می توان هم به صورت بیست و چهار ساعتی و شبانه روزی و هم به صورت ساعتی و هم به صورت روزانه استخدام کرد که این مسئله به شرایط اطرافیان بیمار و نیاز بیمار بستگی دارد.
و حتی بعضی خانواده ها بعد از مرخص شدن بیمارشان از بیمارستان تمایل دارند که یک شخص با تجربه و ماهر از بیمار آنها در منزل مراقبت کند که می توانند از همان پرستار بخواهند که به منزل بیاید و از بیمار آنها مراقبت کند. گاهی اوقات آرامشی که یک پرستار حرفه ای می تواند به بیمار بدهد از عهده نزدیکان بیمار بر نمی آید.
چرا خانواده ها ترجیح می دهند یک پرستار با تجربه از بیمارشان در بیمارستان پرستاری کند؟
پرستار بیمار در بیمارستان افرادی هستند که از تجربه و مهارت های خاصی بهره مند می باشند و این افراد می توانند به جای اعضای خانواده از بیماران در بیمارستان مراقبت کنند.
شخصی که به عنوان پرستار بیمار در بیمارستان استخدام می شود باید اطلاعات کافی در مورد بیماری های متداول داشته باشد و نسبت به داروهای مصرفی هم آشنا باشد.
پرستاری از بیمار در بیمارستان وظیفه بسیار با اهمیتی می باشد که همراه بیمار باید با دقت این امر را انجام دهد. اما دلائلی وجود دارد که بعضی از خانواده ها ترجیح می دهند یک پرستار با تجربه از بیمارشان پرستاری کند.
در زیر بعضی از این دلائل آورده شده است:
کمبود پرستار در بیمارستان ها مخصوصا بیمارستان های دولتی و عدم رسیدگی کامل به بیماران:
همانطور که در بالا هم اشاره شد، در بیمارستان های دولتی تعداد پرستاران کم می باشد و در نتیجه نمی توانند رسیدگی کامل نسبت به بیماران داشته باشند.
گاهی مشاهده می شود که سرم یک بیمار تمام شده است و هنوز پرستار برای خارج کردن سرم از دست بیمار مراجعه نکرده است. این مسائل دلیل قانع کننده ای می باشد برای استخدام پرستار خصوصی برای بیماران در بیمارستان.
نداشتن وقت و عدم توانایی در ماندن در بیمارستان:
بعضی از خانواده ها به دلیل مشغله کاری شان نمی توانند در بیمارستان در کنار بیمارشان بمانند.
و بعضی از افراد هم هستند که تمایل دارند کنار بیمارشان باشند اما نمی توانند محیط بیمارستان را تحمل کنند و توان ماندن در بیمارستان را ندارند. به همین دلیل ترجیح می دهند یک پرستار خصوصی برای نگهداری و مراقبت از بیمارشان در بیمارستان استخدام کنند.
قانع کردن بیمار به پیروی از دستورات پزشک:
همراه بیمار باید بتواند بیمار را تشویق کند تا توصیه های پزشک را انجام دهد و او را قانع کند که برای بهبودی سریعتر و مرخص شدن باید حتما دستورات پزشک را رعایت کند. اما خانواده یا نزدیکان بیمار ممکن است نتوانند بیمار را قانع کنند تا از دستورات پزشک پیروی کنند.
آشنایی کامل با اصول اولیه پرستاری و مراقبت از بیمار:
همراه بیمار باید با اصول اولیه مراقبت از بیمار و پرستاری آشنا باشد و دوره های مربوط به این موضوع را گذرانده باشد.
موارد بسیاری پیش آمده است که یکی از اعضای خانواده به عنوان مراقب و همراه بیمار در بیمارستان کنار بیمار مانده است اما چون از مسائل پرستاری اطلاعات کافی ندارد و یا گاهی به خاطر دلسوزی برای بیمار مشکلاتی را به وجود آورده اند که وضعیت بیمار را بدتر کرده است.
دقت در انجام دستورات پزشک:
همراه بیمار باید به دستورات پزشک گوش کند تا آنها را به به درستی برای بیمار انجام دهد. گاهی همراه بیمار که از نزدیکان بیمار می باشد ممکن است از این مسئله غافل شوند نتوانند دستورات و توصیه های پزشک را به موقع و درست انجام دهند و این باعث بدتر شدن وضع بیمار شود.
هوشیاری نسبت به کنترل شرایط و وضعیت بیمار:
یکی از مسائل بسیار مهم در مورد مراقبت از بیمار این است که همراه بیمار باید کاملا هوشیار بوده و مراقب حرکات و وضعیت بیمار باشد.
بعضی مواقع مخصوصا در بیماران سالمند بعد از عمل تا مدتی هوشیاری کامل ندارند و ممکن است دچار توهم شوند و حرکاتی انجام دهند که باعث آسیب رسیدن به آنها شود. مثلا ممکن است نیمه شب از تخت خود پایین بیایند و بیرون بروند.
به همین دلیل همراه بیمار باید کاملا هوشیار باشد. ولی اگر همراه بیمار یکی از نزدیکان او باشد ممکن است با تصور اینکه بیمار خوابیده است از این مسئله غفلت کند و مشکلاتی را برای بیمار به وجود آورد.
درک وضعیت و شرایط بیمار با توضیحات پزشک:
زمانی که همراه بیمار یک شخص مطلع از علم پرستاری باشد با توضیحات پزشک متوجه وضعیت بیمار شده و مراقبت ها و توصیه های لازم را درک می کند.
پرستار بیمار در بیمارستان چه ویژگی هایی باید داشته باشد؟
– توانایی برقراری ارتباط موثر: پرستار بیمار در بیمارستان باید توانایی لازم برای برقراری رابطه خوب و صمیمی با بیمار را داشته باشد و بتواند با او همدردی و همدلی کند.
– آشنایی با تجهیزات پزشکی: پرستار بیمار در بیمارستان باید با تجهیزات پزشکی در بیمارستان آشنایی داشته باشد و نحوه کار با دستگاه ها را بداند.
– انعطاف پذیری: پرستار بیمار باید در مقابل بیمار و خواسته ها و نیاز های او منعطف باشد.
– تفکر انتقادی: پرستار باید تفکر انتقادی داشته باشد.
– قدرت تصمیم گیری: پرستار بیمار در بیمارستان باید بتواند به سرعت در شرایط مختلف و شرایط حاد تصمیم گیری نماید.
– داشتن اعتماد به نفس: پرستار بیمار در بیمارستان باید دارای اعتماد به نفس بالا باشد تا بتواند تصمیمات درستی بگیرد و بیمار را نسبت به انجام دستورات پزشک متقاعد کند.
وظایف پرستار بیمار در بیمارستان چیست؟
زمانی که خانواده ای یک پرستار خصوصی برای مراقبت از بیمار خود در بیمارستان استخدام می کنند، از او توقع انجام وظایفی را دارند که هر پرستاری باید از آنها مطلع باشد.
در زیر بخشی از این وظایف را توضیح می دهیم:
آگاهی به عادات بیمار:
پرستار همراه بیمار در بیمارستان باید تمام عادات و مسائل مهم در مورد بیمار را بداند و در مواقع لزوم از این اطلاعات برای مراقبت از بیمار استفاده کند.
به عنوان مثال اطلاع از حساسیت های دارویی بیمار یکی از مهمترین نکات است که پرستار همراه باید از آن آگاه باشد و این مسائل را به پزشک اطلاع دهد.
محرم اسرار بودن:
پرستار همراه باید در حفظ اسرار و مسائل محرمانه بیمار بکوشد و هیچ موردی را در مورد بیمار به هیچ شخصی نگوید و اطلاعات بیمار را نزد خود حفظ کند.
گزارش به افراد مطمئن:
پرستار همراه باید وضعیت بیماری بیمار را فقط به افراد خانواده و مورد اطمینان گزارش دهد.
توجه به رژیم غذایی بیمار:
پرستار همراه بیمار باید به رژیم غذایی خاص بیمار توجه ویژه ای داشته باشد. تغذیه بیمار باید زیر نظر پزشک معالجش انجام شود.
پرستار همراه باید بر خورد و خوراک بیمار کاملا نظارت کند و از دستورات و توصیه های پزشک پیروی نماید و بیمار را تشویق کند تا تغذیه مناسب داشته باشد و رژیم غذایی خود را طبق دستورات پزشک تنظیم نماید.
تشویق بیمار به پیروی از دستورات پزشک:
معمولا در بیماستان ها پرستاران دستورات پزشک را انجام می دهند و وضعیت بیمار را چک می کنند اما وجود پرستار همراه می تواند این وضعیت را آسان تر کند و بیمار را بیشتر به انجام دستورات پزشک تشویق کند و سعی کند با ملایمت و ملاطفت مقاومت و مخالفت بیمار را در عمل کردن به دستورات پزشک کاهش دهد.
جابجایی بیمار با احتیاط:
کمک به تحرک بیمار و جابجایی او (جابجایی در تخت، خارج شدن از تخت، انتقال به صندلی، تغییر وضعیت روی تخت، استفاده از وسایل کمک حرکتی) نیز جزو وظایف پرستار همراه می باشد. اما توجه نماید که تحرک و جابجایی بیمار باید با موافقت و نظر پزشک انجام شود.
کنترل تنفس بیمار:
بررسی وضعیت تنفسی بیمار و تلاش برای آموزش تمرینات تنفسی به بیمار برای انجام بهتر و راحت تر نفس کشیدن.
انجام امور پذیرش یا ترخیص بیمار:
یکی دیگر از وظایف پرستار همراه انجام کارهایی مانند پذیرش یا ترخیص بیمار می باشد. گاهی اوقات ترخیص بیمار در زمانی انجام می شود که خانواده بیمار نمی توانند برای انجام امور ترخیص در بیمارستان حضور داشته باشند. در این مواقع پرستار همراه می تواند کارهای ترخیص بیمار را نیز انجام دهد.
برآورده کردن نیازهای بیمار:
تامین نیازها و مایحتاج بیمار هم یکی دیگر از وظایف پرستار همراه می باشد. زمانی که بیمار در بیمارستان بستری است ممکن است به چیزهایی نیاز داشته باشد که در بیمارستان موجود نیست. در این مواقع پرستار همراه باید آن موارد برای بیمار تهیه و تامین نماید.
آگاهی کامل از نوع بیماری:
پرستار باید در مورد نوع بیماری و شرایطی که باعث تشدید بیماری یا کاهش اثر بیماری می شود کاملا آگاهی داشته باشد تا بتواند از مواردی که باعث تشدید بیماری می شود پیشگیری نماید و مواردی را که باعث بهبودی سریعتر بیمار می شود را رعایت کند.
کنترل وضعیت بیمار:
از مهمترین وظایف پرستار همراه کنترل شرایط و وضعیت بیمار است. پرستار همراه باید مداوم وضعیت بیمار را چک کند و شرایط او را بسنجد.
و اگر متوجه شد که بیمار حال خوبی ندارد یا درد می کشد به پرستار بیمارستان اطلاع دهد. پرستار همراه باید هر گونه تغییری در وضعیت بیمار را به پزشک اطلاع دهد و سعی در انجام اموری کند که بهبودی بیمار را تسریع کند.
نظارت بر خوراندن دارو در موعد مقرر:
در بیمارستان ها پرستاران بیمارستان وظیفه خوراندن دارو به بیمار را بر عهده دارند. اما گاهی ممکن است به خاطر مشغله پرستاران این امر کمی به تاخیر بیفتد و یا بیمار تمایلی برای خوردن دارو نداشته باشد و با پرستاران همکاری نکند.
این وظیفه پرستار همراه است که بر زمان خوراندن دارو نظارت کند و اگر بیمار تمایلی به خوردن دارو نداشت سعی کند تا ملاطفت و مهربانی او را راضی نماید تا دارو های خود را به موقع مصرف نماید.
آشنایی با اخلاق بیمار:
پرستار همراه باید با خلق و خوی نسبی بیمار تا حدودی آشنایی داشته باشد تا از مواردی که باعث بدخلقی و ناراحتی بیمار می شود و او را عصبی می کند پیشگیری نماید و در مواقعی که بیمار ناراحت است بتواند او را دلداری دهد و از ناراحتی او بکاهد.
حضور یک پرستار دلسوز و مهربان همراه بیمار می تواند تا حدی ناراحتی های روحی او را کاهش دهد و از اضطراب و نگرانی های بیمار بابت ماندن در بیمارستان بکاهد.
حفظ خونسردی در مواقع لزوم:
پرستار بیمار در بیمارستان باید بتواند در مواقع اورژانسی و حساس خونسردی خود را حفظ کند و سریع بتواند تصمیمات لازم را انجام دهد و وضعیت و شرایط را به پرستاران شیف و پزشک معالج اطلاع دهد.
پایبندی به اصول اخلاقی:
پرستار بیمار در بیمارستان باید به اصول اخلاقی خود در مراقبت و انجام وظایف نسبت به بیمار پایبند باشد. باید مانند یکی از اعضای خانواده یا یک دوست صمیمی برای بیمار دل بسوزاند و به تمام وظایف خود به نحو احسن عمل کند.
تنها هدفش دریافت پول از خانواده بیمار نباشد. بلکه با هدف کمک به یک بیمار که نیازمند کمک و دلسوز یک نفر می باشد به بیمار رسیدگی نماید.
اجتناب از اقدامات خودسرانه:
پرستار همراه نباید با تشخیص خود و خودسرانه اقدام به خوراندن مواد غذایی یا نوشیدنی به بیمار کند. بلکه باید حتما در مورد خوراک بیمار از دستورات پزشک پیروی نماید و حتی در صورت اصرار بیمار هم باید از خوراندن خوراکی های غیر مجاز خودداری نماید.
رعایت اصول ایمنی:
پرستار همراه باید در زمان جابجایی و تحرک بیمار تمام اصول ایمنی را رعایت کند تا خطری و آسیبی متوجه بیمار نشود. و در زمان جابجایی بیمار باید مراقب سوند، درن، سرم و سایر لوازم پزشکی که به بیمار متصل است باشد.
انجام امور فیزیوتراپی:
پرستار همراه بیمار در بیمارستان در صورت تجویز پزشک به فیزیوتراپی و ورزش های نرم می تواند کارهای فیزیوتراپی را برای بیمار انجام دهد و او را به انجام ورزش های سبک و نرم و پیاده روی آرام و کوتاه مدت تشویق کند.
این امور به بهبودی سریع تر بیمار کمک می کند و حتی پیاده روی در فضای باز بیمارستان هم باعث بهتر شدن روحیه بیماران می شود.
برطرف کردن نیازهای دفعی بیمار:
پرستار همراه باید به نیازهای دفعی بیمار هم توجه کند. کارهای مربوط به بهداشت فردی بیمار را انجام دهد. پرستار همراه باید توجه کند که در صورت پر شدن سوند بیمار، آن را به موقع تخلیه نماید تا ناراحتی برای بیمار ایجاد نکند.
برطرف کردن نیازهای اعتقادی بیمار:
کمک به بیمار و ایجاد شرایط مناسب برای انجام نیازهای اعتقادی، مذهبی و معنوی بیمار
مراقبت های جانبی از بیمار:
بررسی وضعیت پوستی بیمار در زمان وصل کردن سرم یا تزریق آمپول و این قبیل مسائل و جابجایی در تخت برای جلوگیری از ایجاد زخم بستر و مراقبت از زخم و بخیه.
برخورد روانشناسانه با بیمار:
بسیاری از پرستاران می توانند با برخوردهای روانشناسانه با بیمار حال او را خوب کنند و نگرانی و اضطراب را آنها دور کنند و بیماران می توانند با آنها درد و دل کنند و خود را سبک کنند و قدری از ناراحتی شان کاهش یابد. معمولا پرستار همراه از توانایی بالایی در این زمینه برخوردارند و به خوبی می توانند با نوع حرف زدنشان بیمار را متقاعد کنند و نگرانی را از او دور نمایند.
جلوگیری از سر رفتن حوصله بیمار در بیمارستان:
پرستار همراه در بیمارستان می تواند برای جلوگیری از سر رفتن حوصله بیمار و پیشگیری از خسته شدن و افسرده شدن بیمار فعالیت های مورد علاقه بیمار را انجام دهد.
مثلا در صورت تمایل بیمار می تواند برای او کتاب بخواند یا موسیقی مورد علاقه او را پخش کند و یا در مورد موضوعات مورد علاقه بیمار با او صحبت کند. یا اگر بیمار به مقالات خاص و عناوین خاصی علاقه دارد، خبرهای مربوط به آن موضوعات را برای بیمار بخواند و او را از جریانات مربوط به آن عناوین مطلع کند.
تمام خانواده ها می خواهند به عزیزانشون که بیمار هستند خدمات با کیفیت و بهتر ارائه دهند و بتوانند از آنها به خوبی مراقبت کنند.
استخدام پرستار بیمار در بیمارستان یکی از راه هایی است که خانواده ها می توانند با انجام آن از خدمات ارائه شده به بیمارشان خیالشان راحت باشد و مطمئن باشند که کلیه خدمات با کیفیت نسبت به بیماران شان ارائه می شود.
اکنون که با مزایای استخدام پرستار خصوصی برای مراقبت از بیمار در بیمارستان آشنا شدیم، شاید افراد زیادی تمایل به استخدام پرستار خصوصی برای بیماران شان داشته باشند تا از بیماران شان به نحو احسن مراقبت کنند و خدمات با کیفیت تری ارائه دهند. اما خانواده ها باید توجه داشته باشند که هر شخصی را نباید به عنوان پرستار خصوصی استخدام کنند.
به خاطر مشغله های خانواده ها در این روزها و افزایش تمایل افراد به استخدام پرستار بیمار در بیمارستان، مراکز و موسسات زیادی راه اندازی شده اند که امور ارائه خدمات پرستاری را انجام می دهند و ادعاهای زیادی هم در این زمینه دارند.
اما خانواده ها باید توجه کنند که همه این موسسات قابل اعتماد نیستند و خدمات با کیفیت ارائه نمی دهند. خانواده ها باید بدانند که نباید به هر موسسه ای اعتماد کرد بلکه باید با مراجعه به مراکز و موسسات معتبر نسبت به استخدام پرستار برای نگهداری و مراقبت از بیمارشان اقدام کنند.
در مورد موسسه ای که می خواهید از آنجا پرستار همراه بیمار در بیمارستان استخدام کنید، تحقیق کنید و سوابق آنها را بررسی نمایید و سپس اقدامات لازم برای استخدام پرستار را انجام دهید. بعضی موسسات و مراکز مجاز که می توانند پرستار به خانواده ها معرفی کنند دارای مجوز از مراجع ذی صلاح می باشند و نسبت به خانواده ها متعهد هستند.
استخدام یک پرستار از مکان ها غیر مجاز فقط به خاطر پایین تر بودن نرخ آنها، ممکن است باعث به وجود آمدن مشکلات و آسیب هایی شود که قابل جبران نباشد و حتی اگر پرستار بی تجربه و نا آگاه باشد می تواند جان بیمار ما را به خطر بیندازد.
بنابراین اهمیت دادن به سلامتی و بهبودی بیمارمان مهمتر از هزینه ای است که برای پرستار پرداخت می کنیم. موسسات و مراکز مجازی که می توانند به خانواده ها پرستار معرفی کنند و حتی پرستارانی که در مراکز استخدام می شوند باید شرایطی داشته باشند که در ادامه به توضیح در مورد این مراکز می پردازیم.
پرستارانی که در مراکز خدمات پرستاری مشغول به کار می شوند چه شرایطی را باید دارا باشند؟
افرادی که به عنوان پرستار در مراکز خدمات پرستاری مشغول به کار می شوند باید شرایطی را دارا باشند. در ادامه در مورد این شرایط توضیحاتی ارائه می کنیم:
– کلیه افرادی که در مراکز خدمات پرستاری مشغول به کار هستند باید گواهی عدم سوء پیشینه کیفری داشته باشند.
– موسس مرکز باید گواهی انجام خدمات قانونی و شرایط اختصاصی را دارا باشد.
– افرادی که به عنوان پرستار در این مراکز مشغول به کار می شوند باید حداقل مدرک کارشناسی پرستاری داشته باشند.
– رئیس مرکز خدمات پرستاری باید دارای مدرک کارشناسی ارشد پرستاری با حداقل 2 سال سابقه کار در مراکز بهداشتی، درمانی و آموزشی باشند یا اینکه اگر مدرک کارشناسی پرستاری داشته باشند باید حداقل پنج سال سابقه کار مفیئ در مراکز بهداشتی درمانی و آموزشی داشته باشند. البته گذراندن دوران طرح هم جزء سوابق آنها محسوب می شود. در این صورت پزشکان، پرستاران و پیراپزشکان و بقیه مشاغل مرتبط به گروه پزشکی می توانند برای همکاری با این مراکز قرارداد ببندند.
– کارمزدها و تعرفه ها باید بر اساس تعرفه های ابلاغ شده توسط وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مطابقت داشته باشد.
مراکز و موسسات خدمات پرستاری از چه مراکزی می توانند پروانه تاسیس و مجوز خود را دریافت کنند؟
پروانه تاسیس مراکز ارائه دهنده خدمات پرستاری می تواند به نام اشخاص حقیقی، حقوقی، خیریه و شرکت تعاونی های خدمات بهداشتی درمانی صادر شود و هر متقاضی هم فقط یک پروانه تاسیس می توانند دریافت کند.
پروانه تاسیس که به مراکز ارائه دهنده خدمات پرستاری داده می شود توسط حوزه معاونت درمان وزارت بهاشت درمان و آموزش پزشکی و بعد از تصویب شدن در کمیسیون ماده 20 معاونت های درمان دانشگاه های علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی صادر می شود. این پروانه وجه قانونی دارد و کاملا معتبر می باشد.
آیا بر مراکز و موسسات ارائه دهنده خدمات پرستاری نظارت می شود؟ و این نظارت توسط چه ارگانی انجام می شود؟
خدماتی که مراکز و موسسات ارائه دهنده خدمات پرستاری به افراد ارائه می دهند توسط دانشگاه ها/دانشکده های علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی نظارت و ارزشیابی می شود. اگر متقاضی توانست از معاونت درمان دانشگاه موافقت لازمه را کسب کند، یک سال فرصت دارد تا مرکز مورد نظر را تاسیس نماید. چون نظارت سختی بر این مراکز انجام می شود می توان به کیفیت و خدماتی که این مراکز ارائه می کنند می توان اعتماد کرد و پرستارانی که توسط این مراکز معرفی می شوند خدمات با کیفیتی ارائه می دهند.
مراکز و موسسات ارائه دهنده خدمات پرستاری چه وظایفی دارند؟
از اصلی ترین وظایف مراکز و موسسات ارائه دهنده خدمات پرستاری، معرفی پرستاران مطمئن و باتجربه به اشخاص است.
پرستارانی که واجد شرایط باشند و دارای مهارت لازم و مجوزهای لازم باشند، می توانند خدمات خوب، ایمن و با کیفیتی با مراجعین ارائه دهند و خیال افراد بابت کیفیت خدمات را راحت کنند.
این مراکز و موسسات خدمات پرستاری می توانند خدمات دیگری هم به مراجعین ارائه دهند که در زیر به تعدادی از آنها اشاره می کنیم:
– ارائه خدمات مشاوره ای و آموزشی شامل آموزش رعایت مسائل بهداشت جسمی، روانی، اجتماعی و معنوی
– انجام آموزش و مشاوره به خانواده ها به منظور تامین نیازهای عاطفی، روانی بیمار خود
– انجام مراقبت و مواظبت مطمئن از نوزادان توسط افراد باتجربه و ماهر و با حوصله و صبور
– ارائه خدمات پرستاری به افراد سالمند و افراد ناتوان و کم توان و …
افراد و خانواده ها می توانند با مراجعه به مراکز و موسسات ارائه دهنده خدمات پرستاری مجاز که دارای مجوز از مراکز ذی صلاح هستند، خدمات فوق الذکر را دریافت کنند. چون خدمات این مراکز تحت نظارت قرار می گیرد بنابراین در صورت عدم ارائه خدمات با کیفیت و یا ایجاد مشکلی از جانب کارکنان این مراکز می توان از طریق قانون پیگیری کرد.
