در این مقاله قصد داریم به موضوع مراقبت از بیمار در منزل غرب تهران بپردازیم.
بیماری یک امر طبیعی و ناگریز است که ممکن است برای هر فرد و یا نزدیکانش رخ دهد.
مجموعه آلفا طب با اخذ مجوز رسمی از دانشگاه علوم پزشکی ایران و وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی و با در اختیار داشتن کادر متخصص و مجرب آماده است تا در سریع ترین زمان ممکن برای ارائه خدمات پزشکی و پیرا پزشکی در منزل یا محل کار شما در کنار شما باشد.
تمامی پرسنل دارای مدارک و تضامین کافی نزد شرکت می باشند.
*پوشش دهی کلیه مناطق تهران
*نازل ترین قیمت و بهترین کیفیت
*امکان صدور گواهی برای ارائه به بیمه درمانی شما
تلفن های تماس:
معمولا بیشتر بیماریها برای اینکه بهبود پیدا کنند، نیاز به مراقبت و نگهداری دارند. حال ممکن است، نزدیکان بیمار وقت آزاد برای مراقبت از آن را نداشته باشند،
در این زمان افراد می توانند از افرادی که در این زمینه خبره هستند، کمک بگیرند وظیفه این افراد این است که تا بهبودی کامل بیمار، از او به بهترین شکل ممکن نگهداری کنند. یکی از موارد مهمی که در زمان مراقبت از بیمار باید به آن توجه شود،
این است که فرد مراقب یا همان پرستار باید آشنایی کامل با نوع بیماری و شرایط بیمار داشته باشد.
هدف از مراقبت در منزل از بیمار چیست؟
مراقب بیمار باید چه ویژگی هایی داشته باشد؟
وظایف مراقب بیمار چیست؟
مزایا و معایب مراقبت از بیمار در منزل چیست؟
آیا مراقبت برای بیماری های مختلف متفاوت است؟
هزینه مراقبت از بیمار در منزل به چه صورت است؟
خدمات جانبی که مراقب بیمار می تواند انجام دهد چیست؟
هدف از مراقبت در منزل از بیمار چیست؟
هدف از مراقبت بیمار در منزل این است که تمامی خدمات بهداشتی و درمانی در محل زندگی بیمار انجام شود.
در این سیستم بیمار تحت نظارت پزشک و پرستار در محل زندگی خود، از خدمات درمانی بهره مند می شود، هدف از انجام این مراقبت این است که بیمار را تا جایی که می شود، از محیط بیمارستان دور کنیم و بتواند در منزل خود سیر بهبودی خود را طی کند.
در بیشتر مواقع مشاهده شده است که روند بهبودی بیمار در منزل بسیار سریعتر از بیمارستان و یا مراکز درمانی است.
گاهی تنها مراقبت کافی نیست و بیمار نیاز به تجهیزات پزشکی مانند اکسیژن دارد، حال این افراد می توانند تا جایی که سلامت بیمار تهدید نمیشود، مراقبت از بیمار را در منزل انجام دهند و تجهیزات مورد نیاز را از مکان های معتبر کرایه و یا خریداری کنند.
مراقب بیمار باید چه ویژگی هایی داشته باشد؟
وظیفه ی مراقب بیمار تنها نجات جان مریض نیست، بلکه وی باید بتواند به عنوان یک همراه و هم صحبت باشد، زیرا اکثر بیماران در زمان بیماری بیش از هر زمانی دچار مشکلات روحی می شوند. پایه و اساس کار پرستار نگهداری و مراقبت از بیمار است، اما مراقب بیمار کاری فراتر از این موضوع دارد.
مراقب همواره و در همه ی موقعیت ها در نقش یک پرستار است و وظایف آن را بر عهده دارد، موقعیت هایی مانند: پیک نیک های خانوادگی، هنگام بازی با کودکان، در زمان بیماری یک دوست، در زمان پیری والدین و غیره. در زیر به ویژگی های مراقب بیمار اشاره کرده ایم:
قابل اعتماد بودن:
از مهمترین فاکتورهای یک مراقب این است که بیمار و خانواده بیمار بتوانند به مراقب اعتماد کنند، زیرا گاهی لازم است، بیمار با فرد مراقب، ساعات زیادی تنها باشد، بنابراین بیمار باید بتواند با مراقب احساس راحتی کند.
اجرای دقیق دستورات پزشک:
مسئولیت معاینه، تجویز دارو، رژیم غذایی مناسب، کنترل علائم و نشانه های تشدید یا بهبود بیماری بر عهده ی پزشک معالج است. مراقب باید بداند که وظیفه ی او اجرای دستورات پزشک است و نباید از این دستورات سرپیچی کند.
برای مثال پرستار باید طبق رژیم غذایی تجویز شده توسط دکتر جلو رود و نباید از بیمار در مورد غذا یا نوشیدنی مورد علاقه ی او بپرسد. خطرناک ترین شرایطی که می تواند اتفاق بیفتد این است که پرستار به این نتیجه برسد که از دکتر بیشتر و یا بهتر می داند و سر از خود کارهایی انجام دهد.
بنابراین مراقب هیچ وقت حق این را ندارد که اظهارت و نقطه نظرهای خود را بر دستورات پزشک مقدم بداند.
داشتن دید مثبت:
یکی از مهم ترین و بارزترین ویژگی های یک مراقب داشتن دید مثبت در سخت ترین شرایط است. خصوصا در مورد بیماری های خاص یا مزمن یا در وضعیتی که بیمار سالمند یا کودک است و حتی زمانی است که بیمار شرایط بدی دارد و دکترها از او قطع امید کرده اند، در این زمان مراقب باید با روحیه بالایی که دارد، به بیمار نیز روحیه بدهد و از او بخواهد که با انرژی بالایی با بیماری خود، مقابله کند.
نیاز فرد بیمار اولویت اول مراقب:
یک مراقب حرفه ای باید در هر زمان نیاز و درخواست بیمار را در اولویت قرار دهد. آن ها باید زمانی را نیز به خود تخصیص دهند، اما همواره برطرف کردن نیاز بیمار باید اولین نکته ای باشد که برای رفع آن تلاش می کنند.
ارتباط عاطفی خوب با بیمار:
توانایی برقراری ارتباطی صمیمی و نزدیک با بیمار یکی از اولین و حیاتی ترین اولویت های انجام وظایف مراقبتی است. اگر یک ارتباط دو طرفه و نزدیک بین مراقب و شخص بیمار به وجود نیاید، مراقب نمی تواند هیچ کدام از وظایفی را که به او واگذار شده است، به خوبی انجام دهد.
به طور کلی برای جلب همکاری به ویژه در بیماران سالمند یا کودک، مخصوصا زمانی که پای انجام امور شخصی به میان می آید، باید ارتباط خوبی بین دو طرف برقرار شود تا هم مراقبت بتواند وظیفه ی خود را به نحو احسنت انجام دهد و هم بیمار رضایت کامل داشته باشد.
علاقه مندی و عشق به شغل:
علاقه کاری یکی از مهم ترین عوامل پیشرفت و موفقیت در هر شغل و حرفه ای است. این موضوع خصوصا در مورد شغل شریف پرستاری و مراقبت از بیمار نمود بیشتری پیدا می کند
زیرا در این حرفه جامعه ی هدف افرادی هستند که معمولا تحت فشارهای روانی و جسمانی قرار دارند و این اشخاص بیش ازسایرین نیاز به مراقبت دارند. مراقبت از بیمار یک شغل است که باید با عشق و علاقه انجام شود تا بتواند باری از روی دوش بیمار و خانواده بیمار بردارد.
داشتن مهارت همدلی و همدردی:
ارائه ی بهترین خدمات توسط پرستار یا مراقب مستلزم این است که وی درک درستی از وضعیت شخصی که قرار است، از او مراقبت کند، داشته باشد،
در این حالت است که او حساسیت ها، اولویت ها، ترس ها، ناراحتی ها و… بیمار را به خوبی درک می کند و همچنین می تواند راهکارهای تخصصی ارائه دهد و برخورد مناسبی داشته باشد.
خلاقیت به خرج دادن و ابتکار عمل در کار: پرستاری و مراقبت در منزل می تواند کاری دلگیر، خسته کننده و روتین باشد که روحیه ی هر بیمار و پرستار را تحت تاثیر قرار دهد. اما این خلاقیت فرد مراقب است که می تواند این کار را به امری دوست داشتنی و جذاب تبدیل کند.
مراقب باید بتواند انرژی و ابتکار عمل خود را در کار حفظ کند و با کمک یک برنامه ریزی مناسب و بر اساس علایق بیمار تحت مراقبت، علاوه بر گذراندن وقت به شکلی مطبوع، بتواند روند درمان را نیز برای مریض قابل تحمل کند.
قابلیت انعطاف پذیری و صبر زیاد: برای مراقبت از هر گروه سنی و هر نوع بیماری، نیاز به ویژگی ها و مهارت های خاصی است. در برخی موارد مانند بیماران آلزایمری یا بیماران با رده سنی بالا ممکن است،
فرد بیمار همکاری لازم را با پرستار یا مراقب خود نداشته باشد، از این رو مراقب باید با صبر بالا و آرامش بیشتر و نرمی و انعطاف به خرج دادن و همچنین با استفاده از مهارت ها و روش های مختلف، اعتماد و همیاری بیمار را به خود جلب کند.
آمادگی کامل در رویارویی با شرایط برنامه ریزی نشده و موقعیت های ناگهانی:
از ویژگی های اصلی یک مراقب این است که همیشه آماده باش باشد، به خصوص برای بیمارانی که شرایط جسمی آنها قابل پیش بینی نیست. زیرا ممکن است، بیمار از علائم هشدار دهنده و خاص مربوط به بیماری خود مطلع نباشد.
در این وضعیت این وظیفه ی مراقب است که با هوشیاری تمام و احاطه به شرایط بحرانی و توجه به ریزترین نکات و تغییرات، بتواند از بروز و ایجاد اوضاع خطرناک و جبران ناپذیر جلوگیری کند.
داشتن روحیه حمایت کننده:
یک مراقب باید بتواند با تقویت روحیه ی بیمار و پشتیبانی از او، احساس امنیت خاطر و آسودگی را در شخص ایجاد کند. مراقبین در منزل باید همواره نیاز و درخواست های افراد تحت مراقبت خود را در اولین فرصت شناسایی کنند و در رفع آن ها بکوشند و بیمار خود را در شرایط مختلف جسمی و روحی تحت راهنمایی و حمایت خود قرار دهند.
حفظ حریم شخصی بیمار:
یک مراقب حرفه ای که از وجدان کاری برخوردار است، باید اطلاعات و اسرار شخصی بیمار و خانواده ای که در آنجا زندگی میکند را حفظ کند و از در اختیار گذاشتن آن ها جز با افرادی که توسط خانواده ی بیمار بلامانع تشخیص داده می شوند، خودداری کند.
حس شوخ طبعی و بذله گویی:
مراقبی که از حس شوخ طبعی و بذله گویی برخوردار است، نشان می دهد که قابلیت مقابله با شرایط ناراحت کننده را داراست و می تواند وضعیت های سخت و خاص را برای بیمار قابل تحمل و راحت تر کند.
توانایی غلبه بر احساسات:
برای مراقب بسیار سخت است که از نظر عاطفی تحت تاثیر وضعیت بیماران خود قرار نگیرند، اما از طرفی پرستاران باید بتوانند علاوه بر کنترل عواطف و احساسات خود با برقراری رابطه ی نزدیک با بیماران، سلامتی شخص بیمار را در اولویت قرار دهند و حتی از انجام کاری که ناخوشایند بیمار است، ابایی نداشته باشند.
برخورداری از وضعیت خوب جسمانی و فیزیکی:
فرد مراقب باید از لحاظ جسمانی در وضعیت ایده آل و خوبی باشد، زیرا قرار است، همراه بیمار باشد و در انجام کارهایی مانند نشستن روی تخت، جا به جا شدن و یا بلند شدن کمک کند.
همچنین شخص بیمار برای حمام کردن یا راه رفتن نیز ممکن است، به مراقب نیاز داشته باشد. برخی بیماران هم که بیشتر در وضعیت خوابیده هستند، باید مرتب برای جلوگیری از زخم بستر جا به جا شوند.
هوشیاری بالا و خواب سبک:
این بسیار مهم است که فرد مراقب با کوچکترین صدا یا تماس از خواب بیدار شود. چه بسا که یک لحظه به خواب رفتن یا دیر از خواب بلند شدن، می تواند حوادث ناگوار و جبران ناپذیری را به وجود آورد.
مراقبت دقیق و هوشیاری نیز از ویژگی های مهم یک مراقب است، چرا که یک لحظه غفلت ممکن است، موجب افتادن بیمار از روی تخت یا در موارد جدی تر از روی پله ها یا بالکن شود.
ساکت بودن و توانایی حفظ آرامش بیمار:
یکی دیگر از ویژگی های یک مراقب کاردان و توانمند رعایت سکوت و حفظ آرامش بیمار است. صحبت کردن با تلفن با صدای بلند، ایجاد سروصدا با کفش هنگام راه رفتن، باز و بسته کردن پنجره ها با صدای بلند،
ایجاد سروصدا با حرکت دادن صندلی یا تخت، زنگ نامناسب درب منزل یا تلفن یا گوشی همراه، همه و همه از موارد ایجاد مزاحمت و برهم زدن آرامش بیمار است. این وظیفه ی فرد مراقب است که شرایط اتاق بیمار را در سکوت و به دور از موارد برهم زننده ی آرامش نگه دارد.
با توجه به مواردی که در بالا گفتیم، مراقب باید درک و شعور بالایی داشته باشد تا بتواند در زمان مناسب، سریع و چالاک و همچنین محتاط باشد.
یک مراقب باید علاوه بر تمام خصوصیاتی که گفتیم، باید از منظر فنی و پزشکی نیز در کار خود مهارت داشته باشد تا بتواند وظایفی را که به او محول شده است، به بهترین نحو ممکن انجام دهد.
وظایف مراقب بیمار چیست؟
مراقب بیمار وظایف زیادی دارد که باید با توجه به بیماری و سنی که بیمار دارد، آن وظایف را انجام دهد.
مثلا اگر بیمار سالمند و یا کودک باشد، مراقبت بیشتری نیاز دارد تا یک فرد سالمند یا حتی نوع بیماری تاثیر زیادی بر روی نوع فعالیت بیمار دارد.
مراقب باید پیگیر درمان و زمان های مراجعه به پزشک بیمار باشد و به صورت مداوم با خانواده بیمار رابطه داشته باشد.
در صورت لزوم اگر نیاز به گرفتن نمونه ها ی آزمایشی بود، روند آن را به بیمار آموزش دهد.
اگر بیمار دارویی دارد، باید طبق دستور پزشک دارو را به پزشک بدهد و به هیچ عنوان داروی اضافه ای به بیمار ندهد.
اگر بیمار دارای بیماری خاص است، باید آموزش ها لازم و ضروری را به بیمار بدهد.
اگر بیمار دارای پانسمان و بخیه است، باید به صورت مرتب آنها را چک کند و در صورت لزم آنها را تعویض کند، بخیه ها را بکشد و یا تزریقات را انجام دهد.
اگر نیاز به نمونه گیری خون بود، بتواند خون گیری وریدی انجام دهد.
توجه کامل به تغذیه بیمار داشته باشد.
در صورتی که عفونت مشاهده شد، آن را با پزشک در میان بگذارد.
اگر بیمار علایم منفی دارد، حتما با پزشک در میان بگذارد.
بیمار را به انجام فعالیت های ورزشی تشویق کند.
در صورت لزوم بیمار را حمام کند.
اگر فرد مورد مراقبت، بیماری جسمی حرکتی دارد، به او کمک کند.
بتواند بیمار را تکان دهد تا دچار زخم بستر نشود.
اگر نیز به استفاده از عصاء و واکر بود، او را همراهی کند.
در صورت نیاز مراقبت های خاص را به بیمار بدهد.
اگر بیمار بر اثر سکته مغزی و یا هر مشکل در مغز، ناتوان جسمی شده است، به او کمک کند.
به صورت مرتب بتواند یک گزارش کامل از وضعیت بیمار تهیه کند.
در برخی مواقع انتظارات افراد از مراقب ها کمی متفاوت است، بطور مثال برخی مواقع از مراقب انتظار می‌رود کارهای منزل را نیز انجام دهد، مانند این که آشپزی کند یا در نظافت منزل نیز شرکت داشته باشد که در این صورت این وظایف باید از قبل به مراقب گفته شوند.
مزایا و معایب مراقبت از بیمار در منزل چیست؟
در هنگام بیماری یکی از عزیزان بستری شدن آن ها در بیمارستان می تواند استرس زا باشد، به همین دلیل است که بسیاری از مراکز مراقبت های بهداشتی در حال ارائه خدمات پرستاری در خانه هستند. بسیاری از مردم به راحتی در خانه خود بهبود می یابند. در اینجا به بررسی مزایا و معایب مراقبت از بیمار در منزل می پردازیم:
مزایای مراقبت از بیمار در منزل
1. مراقبت از بیمار در منزل باعث می شود که بیمار از محیط بیمارستان که سرشار از عفونت و سایر بیماری های واگیر دار است، دور بماند.
همین امر باعث می شود که با مراقبت پرستار از بیمار، در عدم حضور آلودگی و عفونت او با سرعت بیشتری درمان را ادامه دهد و در مسیر بهبودی قدم بگذارد.
2. اینکه بیمار بخواهد زمان زیادی در بیمارستان بستری شود، هزینه های زیادی دارد و اگر بیمار نیاز به مراقبت های ویژه داشته باشد و یا زمان بستری او مشخص نباشد، به هیچ عنوان توجیه مالی ندارد.
این هزینه ها سر به فلک گذاشته و باعث می شود، خانواده ی بیمار علاوه بر ناراحتی و نگرانی در مورد بیماری، با مشکل جدیدی یعنی هزینه ها نیز دست و پنجه نرم کنند، همچنین بیمارستان ها مریض را برای مدت زمان طولانی نگه نمی دارند.
اما وقتی بیمار در محیط ایمن خانه ی خود با وجود مراقب حرفه ای و با استانداردهای پرستاری در بیمارستان نگهداری شود، این هزینه ها تا حد معقولی کاهش پیدا می کنند و بسیار مقرون به صرفه می شود.
3. کاملا مشخص است که محیط بیمارستان، محیطی دلگیر و آزار دهنده است که می تواند تاثیرات سوء و بدی ، بر روی روان و سلامت روحی بیمار داشته باشد.
بیمارستان به خاطر شرایط خاص مثل حضور و رفت و آمد مداوم پزشک ها و پرستاران، بیمارهای بد حال و با وضعیت وخیم و حتی فوت شده ها، باعث تحت فشار قرار گرفتن مریض از لحاظ روحی و روانی میشود و ممکن است، در روند بهبودی وی اختلال ایجاد کند.
در سوی مقابل پرستاری در منزل که محیطی گرم و آشنا برای بیمار دارد و حضور خانواده نیز باعث قوت قلب مریض است، در کنار یک پرستار حرفه ای که می تواند همان مراقبت های بیمارستان را با درجه ی کیفیتی بالاتری به بیمار ارائه دهد، قطعا در بهبود بیمار و سرعت گرفتن پروسه ی سلامت شدن وی اهمیت بسزایی دارند.
4. در بیمارستان برای همه ی مریض های بستری شده خدمات و امکانات یکسانی ارائه می شود و هیچ بیماری بر بیمار دیگر ارجحیت ندارد.
در نتیجه بیمار نمی تواند خواسته های خاص و نیازهای شخصی که خارج از حیطه ی کار پرستاران بیمارستان است، داشته باشد. همین موضوع باعث عدم رضایت مریض از خدمات پرستاری و مراقبتی و در نتیجه نارضایتی از بیمارستان شود
اما هنگامی که از یک مراقب در منزل کمک می گیریم، وی تمام و کمال در خدمت شخص بیمار است و این انحصار و منحصر به فرد بودن مراقب برای بیمار باعث می شود که بیمار هرگونه خواسته و نیاز شخصی و خاصی هم که داشته باشد، مراقب ملزم به انجام آن به بهترین شکل است.
زیرا پرستار می تواند تمام نیازها را در ذهن نگه دارد و این امر در نهایت موجب رضایت مندی و احساس آسوده خاطری در بیمار می شود.
5. بستری شدن در بیمارستان برای اشخاصی که وسواس های فکری و حساسیت های رفتاری خاص در مواردی مانند حمام کردن، نظافت شخصی، تمیز کاری و آشپزی دارند، می تواند بسیار رنج آور باشد،
اما با حضور پرستار در خانه، فعالیت های روزمره ی این دسته از افراد بسیار راحت تر می شود و می تواند از حساسیت های آن ها کم کند.
کسانی که پرستاری در منزل را انجام می دهند، برای همین کار و کمک به بیمار در کارهای روزانه اش آموزش دیده اند و این باعث می شود که ضمن حفظ شدن شخصیت و حرمت مریض او بتواند زندگی سلامت و با کیفیت تری را تجربه کند.
6. یک پرستار کار بلد برای مدیریت داروها و نسخه ها آموزش می بیند تا از این مطمئن باشد که داروهای بیمار درست، در زمان تعیین شده و در دوز مناسب به بیمار داده شوند،
همچنین او نباید فقط به حافظه ی خود اکتفا و اطمینان کند، بلکه باید دستورالعمل ها را در جایی یادداشت و در زمان های مختلف به آن ها رجوع کند.
در برخی از افراد که از چند بیماری مختلف رنج می برند، پزشکان دارو های متعددی همراه با دستورالعمل های گوناگون تجویز می کنند و اینجاست که مبحث حیاتی مدیریت دارو نقش پیدا می کند. برخی از سالمندان ممکن است، در هنگام مصرف دارو اشتباه کنند،
مثلا داروها را با هم مخلوط کنند، یا به میزان ذکر شده مصرف نکنند و حتی گاهی دارویی را برای مدت زمان طولانی کنار بگذارند که قطعا تمامی این ها باعث وارد آمدن صدمات جدی به سلامت آن ها میشود، اما با حضور پرستار در خانه قطعا چنین مشکلاتی پیش نمی آید.
7. یکی از مهم ترین ارکان حفظ سلامت در طول زندگی هر شخص تعامل اجتماعی است. عمده ی این فعالیت های اجتماعی و منظم فرد شامل خوابیدن، بازی کردن، پیاده روی، غذا خوردن، تماشای فیلم و غیره می باشند.
پرستار در منزل به مانند فردی قابل اطمینان و همراهی معتمد برای فعالیت های بیمار به حساب می آید تا مریض احساس تنهایی و نیز کمبودی از نظر اجتماعی نداشته باشد و همچنین از مشکلات روحی و افسردگی بیمار هم پیشگیری می شود و می تواند تاثیر بسزایی در روند بازیابی سلامت بیمار بگذارد.
8. برای بیماران مزمن که با کوچکترین مشکلی باید راهی بیمارستان شوند، حضور یک مراقب در منزل مزیت و برتری بزرگی محسوب می شود. این کار باعث کاهش رفت و آمدها و تعداد دفعات حضور در بیمارستان می شود.
9. پیشگیری از بستری های غیر ضروری باعث می شود که احتمال خطاهای دارویی تا حد زیادی کاهش پیدا کند.
10. بیمار خیلی سریعتر به روال زندگی عادی خود بر می گردد.
معایب مراقبت از بیمار در منزل
مراقبت از بیمار دارای یک سری معایب است که در زیر به آنها اشاره کرده ایم:
مراقب به تنهایی نمی تواند یک مراقبت صحیحی را انجام دهد و برای بسیاری از بیماری ها که نیاز به مراقب دارند، باید تجهیزاتی پزشکی و امکانات مورد نیاز بیمار مهیا باشد و البته بعضی از بیماری ها نیازی به تجهیزات حرفه ای بیمارستانی ندارند و با یک تجهیزات اولیه مانند دستگاه فشار خون و یا تب سنج کار انجام می شود.
معمولا زمانی که مراقب وارد جمع خانواده می شود، به عنوان یک فرد ناشناس است و همین امر مشکلات خاصی به همراه دارد. در بیشتر مواقع خانواده بیمار از خصوصیات مراقب اطلاعی ندارند و نمی دانند چه برخوردی با بیمار داشته باشند.
گاهی ممکن است که مراقب یک سری خصوصیات خاصی داشته باشد که کمتر کسی بتواند با آن کنار بیاید.
مشکل بدی که این مراقب ناشناس دارد، امنیت خانه است، به همین دلیل همیشه توصیه می شود که مراقبان را از آژانس های مورد اعتماد انتخاب کنید، زیرا تمامی این مراقبان از تمامی فیلترهای استخدامی عبور کرده اند.
حضور یک فرد غریبه در منزل باعث می شود که حریم خصوصی از بین برود و بیمار احساس راحتی نداشته باشد،
به همین دلیل بهتر است، مراقبی که خصوصیات اخلاقی نزدیکی با بیمار دارد، انتخاب شود تا دیواری که در ابتدا بین مراقب و بیمار وجود دارد، سریعتر از بین برود و با یکدیگر رابطه ای دوستانه داشته باشند.
آیا مراقبت برای بیماری های مختلف متفاوت است؟
وظایف فرد مراقب با توجه به نوع بیماری و مراقبت های خاص هر بیمار تغییر میکند که در زیر به بررسی مراقبتهای خاص هر بیمار پرداخته میشود.
مراقبت از بیماران دیابتی در منزل:
شخصی که قصد مراقبت از یک بیمار دیابتی را دارد، باید اطلاعاتی در رابطه با بیماری دیابت و انواع آن داشته باشد. در ابتدا قصد داریم کمی آگاهی زمینه ای در رابطه با بیماری دیابت کسب کنیم و سپس راهکارهای مناسب جهت مراقبت از بیماران دیابتی در منزل را بررسی خواهیم کرد.
دیابت چیست؟
فردی دچار بیماری قند خون یا همان دیابت می شود که بدنش توانایی تولید انسولین نداشته باشد. در واقع انسولین باعث پایین آمدن میزان قند خون می شود.
در افراد مبتلا به دیابت سرعت بدن برای سوخت و ساز کاهش یافته و همین امر باعث افزایش میزان قندخون می شود. زمانی که افزایش میزان قند خون در دراز مدت اتفاق بیفتد، رگ های ریز بدن تخریب می شوند
به همین علت است که برخی اعضای بدن افراد دیابتی مثل بیماران کلیه و چشم نیاز به مراقبت بیشتری دارند. بدین سبب انجام چکاپ به صورت ماهانه برای همه ی افراد توصیه می شود. فردی که وظیفه ی مراقبت از یک بیمار دیابتی را بر عهده دارد،
در ابتدا باید از رژیم غذایی شخص و پرهیزهای وی آگاهی داشته باشد. شخص مراقب باید مواد غذایی مثل برنج، حبوبات و سیب زمینی را در وعده های غذایی این قبیل بیماران بگنجاند. داروهایی که فرد دیابتی مصرف می کند، باید حتما با تجویز پزشک باشد.
پرستار یک بیمار دیابتی باید حتما به میزان انسولین مصرفی بیمار توجه داشته باشد. داروهای دارای انسولین نباید بلافاصله بعد از بیرون آوردن از یخچال مصرف شوند، باید قبل از مصرف حدود ۲۰ دقیقه در دمای محیط قرار بگیرند.
مراقبت از بیمار آلزایمری در منزل:
به جهت مراقبت از یک بیمار آلزایمری در ابتدای امر باید در رابطه با بیماری اطلاعاتی کسب کنیم.
آلزایمر چیست؟
وقتی با گذر زمان در عملکرد مغز اختلالاتی به وجود بیاید سلول های مغز تخریب می شوند و شخص توانایی های فکری و اجتماعی اش را از دست می دهد، به گونه ای که توانایی فعالیت های ذهنی تحت کنترل شخص نیست، در این حالت می گوییم شخص دچار بیماری آلزایمر شده است.
پرستاری از بیمار آلزایمری در منزل:
شخصی که وظیفه ی مراقبت از بیمار آلزایمری را برعهده می گیرد، نباید آماتور باشد، جهت مراقبت از این بیماران فرد مورد نظر باید آموزش های لازم را ببیند. انسانی که دچار بیماری آلزایمر شده است را نباید هیچ وقت تنها به حال خودش رها کرد.
محیطی که بیمار آلزایمری در آن زندگی می کند، بر روحیه ی او تاثیر مستقیم دارد و این وظیفه ی مراقبت کننده است تا در شرایط و محیطی مطلوب از بیمار نگهداری کند.
تمام اعضای خانواده که همراه با بیمار در یک محیط زندگی می کنند، باید رفتار و عکس العمل های یک بیمار آلزایمری را درک و در حد توان پیش بینی کنند.
به سبب حفظ امنیت شخص آلزایمری انتظار می رود محیطی که در آن زندگی می کند، دارای امنیت لازم باشد، زیرا ممکن است، به مرور زمان بعضی از وسایل منزل برای بیمار خطر ایجاد کنند.
حائز اهمیت ترین موضوع در انتخاب پرستار برای بیمار آلزایمری قابل اطمینان بودن اوست، زیرا بیمار اکثر اوقات خود را با آن فرد می گذراند.
مراقبت از بیماران کرونایی در خانه
ویروس مرموزی که این روزها به نوعی تمام افراد جامعه را با خود درگیر کرده است، ویروس کرونا نام دارد.
پژوهش های به عمل آمده حاکی از آن است که فرد در صورت مبتلا شدن هیچ گونه علائمی ندارد، اما امکان انتقال ویروس وجود دارد، به همین علت باید افراد سالمند و افراد دارای بیماری های زمینه ای که در معرض خطر بیشتری قرار دارند
بیش از پیش توصیه های بهداشتی مثل عدم برقراری تماس پوستی و شست و شوی مداوم دست ها را رعایت کنند. علائم این بیماری شما سرفه، تب، بدن درد و تنگی نفس است. بعضی افراد با علائم حادتر نیاز به بستری پیدا می کنند و سایر مبتلایان با مراقبت در منزل بهبود پیدا می کنند.
به بیماران کرونا مثبتی که علائم خفیفی دارند، توصیه می شود، در منزل روند درمان را طی کنند. شخصی که از بیمار کرونایی مراقبت می کند، در ابتدا باید به شرایط منزل دقت کند.
فرد مبتلا باید در یک اتاق با تهویه ی مناسب و ترجیحا دارای پنجره جهت تعویض هوا، جدایی از سایر اعضای خانواده قرنطینه شود و در صورت امکان از سرویس بهداشتی و حمام جداگانه استفاده کند.
پرستار بیمار کرونایی باید با هر بار مراجعه به بیمار، حتما از دستکش و ماسک استفاده کند. بیمار نیز در صورتی که تنگی نفس حاد نداشته باشد، باید حتما از ماسک استفاده کند.
پرستار باید روزانه سطوح مورد تماس بیمار، ظروف سرو غذا و محیطی که در آن قرار دارد را ضدعفونی کند. مُدام علائم بیمار مخصوصا درجه ی تب را بررسی و اندازه گیری کند و جهت مصرف به موقع داروها، هشدارهای لازم را بدهد.
مراقبت از سالمند در منزل:
به دلیل مشغله های زیادی که این روزها فرزندان دارند، کمتر می توانند از والدین سالمند خود نگهداری کنند و طبیعتا بیشتر افراد علاقه ندارند، والدینی که برای آنها زحمت کشیده است را از خانه اش دور کنند و به راهی خانه سالمندان کنند
به همین دلیل بیشتر افراد تصمیم میگیرند که برای مراقبت از والدین خود از مراقبان حرفه ای در این زمینه کمک بگیرند. حال این مراقب باید شناخت کافی از نیازمندی ها و امور مراقبتی و پرستاری از یک انسان سالخورده را داشته باشد.
معمولا در کشورهای توسعه یافته که اغلب افراد آنها سالمند هستند، برنامه ریزی هدفمندی برای مراقبت از آنها انجام شده است. از اینرو کشور ما نیز سعی دارد، از سری برنامه های مفید آنها الگو برداری کند،
به همین دلیل موسساتی را برای نگهداری از سالمندان تاسیس کرده است، اما آیا این موسسات تا چه اندازه برای یک سالمند مفید هستند و می توانند نیازهای آنها را تامین کنند.
این کاملا طبیعی است که این موسسات در برابر نگهداری فرد سالمند در منزل خودش کارایی ندارد، زیرا این مراکز یک محیط غریبه می باشند و فرد کمتر در آن احساس امنیت می کند.
مراقبی که قرار است، در منزل از فرد سالمند مراقبت کند باید با تمامی روحیات و شرایط جسمی سالمند و بیماری هایی که دارد، آشنا باشد
و همچنین اگر قرار است، به صوررت شبانه روزی به سالمند خدمات بدهد با شرایط خواب و تغذیه او آشنا باشد. علاوه بر تغذیه و مراقبت که حتما باید مورد توجه پرستار قرار بگیرد، شرایط روحی سالمند نیز حائز اهمیت است.
اکثر افراد سالخورده از تنهایی و دور ماندن از عزیزانشان ترس دارند. علاوه بر ترس، تنها ماندن فرد سالخورده ممکن است، باعث ایجاد افسردگی نیز بشود، بنابراین یک پرستار علاوه بر وظایف مراقبتی اش باید نقش یک همراه را نیز برای سالمند ایفا کند تا احساس ترس از تنهایی را از فرد دور کند.
روش های مراقبت از بیماران سالمند
یک مراقب سالمند باید آموزش های لازم جهت مراقبت های بهداشتی، درمانی، نگهداری و توانبخشی را به اعضای خانواده بدهد تا در صورت نبودن وی، اعضاء خانواده بتوانند آن کارها را انجام دهند.
یک مراقب از بیمار باید در جریان وضعیت بیمار سالمند باشد و بتواند به خوبی با خانواده سالمند ارتباط برقرار کند.
مراقب باید محلی که سالمند در آن حضور دارد را متناسب با روحیات روانی و اجتماعی بیمار تغییر دهد.
مراقب باید تمام نکات بهداشتی و ایمنی را در منزل برای سالمند مهیا کند تا سالمند از همه لحاظ امنیت داشته باشد.
مراقب باید به تغذیه و ورزش در محیط خانه به سالمند کمک کند تا در زمان تنهایی سالمند بتواند از عهده ی کارهای خود بربیاید.
مراقب باید خصوصیات آموزشی را برای فرد سالمند و خانواده سالمند توضیح دهد که به چه صورت نگهداری های لازم از سالمند را انجام میدهد.
مراقب باید تا حد امکان سالمند را تشویق کند تا در جمع های دوستان و خانوادگی شرکت کند.
مراقب باید تمام شرایط و امکانات لازم برای شاد کردن سالمند و حمایت از سالمند برای شرکت در مساجد، پارک ها، شوراها و…. را فراهم کند.
مراقب اگر موارد مشکوکی از سالمند را مشاهده کرد، در همان زمان اولیه به خانواده سالمند و یا به مراجع ذیصلاح اطلاع رسانی کند.
اگر مراقب با سالمند در مکانهایی نظیر خانه سالمندان، به طور مستمر زندگی کرد باید با خانواده سالمند ارتباط داشته باشد.
مراقبت های مربوط به کنترل عفونت در منزل:
مراقب های بیماران عفونی باید تمامی اصول پیشگیری از عفونت ها را به صورت کامل رعایت کنند تا از سلامت خود و بیمار محافظت کنند.
مراقب باید بتواند تمامی موارد و نکات لازم را به بیماران و خانواده بیمار برای جلوگیری از عفونت ها، آموزش بدهد.
مراقب یک بیمار عفونی باید به صورت مداوم وضعیت بیمار را بررسی کند و حتی معاینات لازم را برای بیمار و حتی در برخی موارد خانواده بیمار انجام دهد.
شرایط مراقبت از بیماران عفونی کمی سخت است و فرد باید بتواند تمامی آموزش های لازم برای ایزوله کردن بیمار دیده باشد و در صورت لزوم بتواند این کارها را انجام دهد.
مراقبت از بیمار عفونی نیاز دارد، با یک سری از کارهای عفونی آشنایی داشته باشد، زیرا بسیاری از کارها مانند حركت دادن و جابجا کردن تخت و صندلي چرخدار، حمام دادن روي تخت، ماساژ پشت، دهان شويه، سونداژ مجراي ادراري گوارشي و غیره برای یک بیمار عفونی از واجبات است و باید به صورت روزانه انجام شوند.
مراقب بیمار عفونی باید به صورت مداوم پیگیر درمان بیمار باشد و در زمان های معین بیمار را نزد پزشک برده و درمان های جدید را مطابق با دستور پزشک انجام دهد.
اگر فرد مورد مراقبت، بیماری هایی در ناحیه چشم، گوش، حلق و بینی دارد، باید مراقب، در صورت لزوم آنها را شستشو دهد.
در بعضی از موارد فرد علاوه بر بیماری عفونی دچار ناتوانی های دیگر مانند نابینایی، ناشنوایی و… است که مراقب باید با مراقبت تمامی این موارد آشنا باشد.
تمامی مراقبین باید بتوانند به عنوان یک مددجو در کنار بیمار عفونی باشند، زیرا بیشتر بیماران عفونی دچار ضعف در اعصاب و بیماری های روانی نیز می شوند.
مراقبت ها و تدابير پرستاري به مددجويان قلبي ريوي
مراقبت از بیماران قلبی و ریوی نیازمند یک سری موارد خاص است، مثلا مراقب باید به صوررت کامل با وسایل اکسیژن آشنایی داشته باشد.
بیماران قلی و ریوی حاد نیازمند این هستند که مراقب آنها به صورت مداوم تمامی علائم حیاتی آنها را مانند فشارخون، نبض، تنفس و درجه حرارت چک کند.
مراقب باید به تراکئوستومی بیمار توجه کند و در موارد لزوم آنها را به بیمار و خانواده بیمار آموزش دهد.
یک روش برای بهبود و درمان بیماران قلبی و ریوی، انجام تمرینات تنفسی و تن آرام است، حال مراقب باید بتواند این آموزش ها را به بیمار بدهد.
بیماران ریوی و قلبی باید به صورت مداوم فعالیت های فیزیوتراپی را انجام دهند، حال وظیفه مراقب این است که این کارها را به خوبی برای بیمار انجام دهد.
بیماران ریوی و قلبی از دسته بیمارانی هستند که باید به صورت مستمر داروهایشان را مصرف کنند، به همین دلیل مراقب باید این داروهای بیمار را در زمان های معین به فرد بدهد.
تمامی مراقبتهای لازم از بیمار باید مطابق با دستور پزشک باشد.
در بیشتر مواقع بیماران ریوی باید بخور شوند که در صورت تجویز پزشک، فرد مراقب باید این کارها را انجام دهد.
مراقب بیمار ریوی باید با ساکشن مجاری تنفسی آشنا باشد تا در صورت لزوم این کارها را انجام دهد.
مراقبت ها و تدابير پرستاري از پوست
مراقب بیمار پوست باید به صورت مداوم پوست و زخم بیمار را بررسی کند.
مراقب بیماران پوستی باید به صورت مداوم تمامی پانسمان های خشک و مرطوب، اگزما، سوختگی و…. را تعویض کنند.
مراقب باید تمامی داروهای تجویز شده را در وقت های معین به بیمار بدهد.
مراقبت ها و تدابير پرستاري در شكستگي ها:
در بیمارانی که دچار شکستگی هستند، فرد مراقب، باید اطلاعات کافی را از وضعیت بیمار داشته باشد تا با حرکت بیجای بیمار، بیماری او را تشدید نکند.
مراقب باید بتواند با استفاده از روش های پرستاری به بیمار کمک کند که درد او تسکین یابد.
مراقب باید بتواند با استفاده از تدابیر پیشگیری از ایجاد زخم بستر بیمار جلوگیری کند.
به دلیل شرایط جسمی که بیمار دارد، ممکن است، دچار عفونت های ادراری شود، حال مراقب با استفاده از تدابیری که دارد، باید از بروز این مشکل جلوگیری کند.
مراقب باید با نحوه استفاده از واکر و صندلی چرخدار آشنا باشد و آموزش های لازم را به بیمار و خانواده بیمار بدهد.
مراقب باید آموزش های لازم را به فرد و خانواده بیمار در پیشگیری از بیماری های کلیوی و تناسلی بدهد.
در صورت لزوم مراقب بتواند نمونه های آزمایشگاهی را از بیمار بگیرد.
مراقب باید بتواند در صورت لزوم برای بیمار از سونداژهای ادراری استفاده کند.
یک فرد بیمار که دچار شکستگی شده است، باید بتواند مجاری ادراری و تناسلی خود را بشوید تا مشکلات دیگر برایش رخ ندهد، به همین دلیل مراقب باید این آموزش ها را به بیمار بدهد.
مراقب باید بتواند اندازه گیری های لازم را برای جذب و دفع مایعات بیمار داشته باشد.
مراقب باید به تمامی موارد، مانند رژیم غذایی و مصرف داروهای بیمار توجه داشته باشد.
مراقبت ها و تدابير پرستاري و بازتواني بيماران سكته مغزي:
بیمارانی که دچار سکته مغزی شده اند، نمی توانند کنترل خوبی روی ادرار و مدفوع خود داشته باشند
به همین دلیل مراقب باید این آموزش های لازم را به بیمار بدهد.
مراقب باید به صورت مداوم مراقبت های لازم را از سوند بیمار انجام دهد.
مراقب باید به بیمارانی که دچار مشکلات بعد از سکته مغزی شده اند، کمک کنند.
مراقب باید آموزش های لازم از جمله فعالیت های روزمره را به بیمار و خانواده بیمار بدهد.
هزینه مراقبت از بیمار در منزل به چه صورت است؟
یکی از مهم ترین عواملی که برای خانواده ی بیمار بسیار مهم است، موضوع هزینه های نگهداری از بیمار است. هزینه نگهداری از بیمار در منزل به فاکتورهای متعددی بستگی دارد.
حقوق پرستار در منزل به طور کلی به ۴ عامل بستگی دارد که شامل زمان مراقبت از بیمار، خدماتی که مراقب انجام می دهد، سرویس هایی که مراقب می دهد و در نهایت محل زندگی مراقب است.
هزینه هایی که برای مراقب در نظر گرفته می شوند، شامل حقوق پرستار، هزینه مرکز خدمات پرستاری و هزینه های مربوط به بیمار است.
زمان مراقبت
یکی از مهم ترین عوامل که بر روی هزینه مراقبت از بیمار تاثیر دارد، موضوع زمان مراقبت است. بیمار ممکن است، چندین سال نیاز به مراقبت داشته باشد. حال این شرایط در زمان های مختلف متغیر است.
به طور معمول اکثر مراکز خدمات مراقبتی به صورت پرستار ۲۴ ساعته یا شبانه روزی، پرستار ۸ ساعت در روز یا روزانه، پرستار ۱۲ ساعت در روز یا شبانه می باشند. حال مراقب می تواند به صورت پاره وقت این کارها را انجام دهد.
مراقبت از بیمار معمولا در سه شیفت هشت ساعته انجام می شود که مطابق با آن هزینه دریافت می کند. در بازه های زمانی که مشخص می شود، پرستار نباید رفت و آمد داشته باشد و تمامی هزینه های خورد و خوراک در این ساعات با فرد بیمار است.
اگر بیمار نیاز به مراقبت 24 ساعته دارد، باید هزینه مراقبت ها با هزینه کمتری انجام شود. بسیاری از بیماران نیاز به مراقبت شبانه ندارند و تنها نیاز است که در روز این مراقبت ها انجام شود.
خدمات مراقبت
خدمات مورد نیاز بیماران به دو دسته اصلی تقسیم می شوند، فعالیت های روزانه بیمار و کارهای مراقبتی بیمار.
گروه اول فعالیت های روزانه و شخصی بیمار است که می تواند شامل فعالیت های روزانه بیمار باشد. در این مورد کارهای اساسی برای حفظ سلامتی بیماران انجام می شود.
فعالیت های روزانه می تواند مانند خوردن، لباس پوشیدن، دستشویی رفتن، حمام کردن و داشتن تحرک بدنی مانند بیرون آمدن از رختخواب و یا حرکت در خانه باشد.
این نوع موارد در مواقعی است که بیمار نمی تواند این کارها را انجام دهد. دسته دوم شامل مواردی است که مراقب باید کارهای خانه بیمار مانند پختن غذا و یا حتی تمیز کردن منزل را نیز انجام دهد.
سرویس
یک مراقب باید بتواند سرویس های لازم را به بیمار بدهد، این سرویس ها شامل همدم بودن و مراقبت های شخصی از بیمار است.
یک مراقب در اصل باید همدم خوبی برای بیمار باشد تا بتواند با فعالیت هایی که انجام می دهد، روحیه بیمار را ارتقاء دهد.
با این روش بیمار استقلال پیدا می کند و می تواند در آینده نزدیک امور شخصی خود را انجام دهد.
علاوه بر خدماتی که در لیست خدمات ارتقاءدهنده سلامتی بیماران عنوان شده است، همچنین یک فرد مراقب قادر است ارتباط سالم با بیمار برقرار کند، داروهای بیمار را به وی یادآوری کند و بیمار را برای رفتن به درمانگاه یا مطب پزشک همراهی کند.
مراقبت از بیمار باید به صورتی باشد، که بهترین خدمات به بیمار ارائه شود و این خدمات می تواند شامل امور شخصی که بیمار از انجام آن ناتوان است، باشد.
به طبع هر چه فرد بیمار به مراقبت های شخصی بیشتری احتیاج داشته باشد، هزینه های مراقبتی هم افزایش می یابد. مثلا هزینه یک بیمار که نمی تواند به تنهایی به دستشویی برود با فردی که نم نیاز است، به صورت مداوم از او مراقبت کرد، فرق می کند.
محل زندگی مراقب
اینکه مراقب در چه محلی زندگی می کند، بسیار مهم است. مثلا اگر مراقب در محیطی خارج از شهر زندگی کند،
اینکه بخواهد هر روز مسیری را طی کند و به این محل بیاید، نیاز به صرف هزینه بالایی برای رفت و آمد است تا جایی که باید مراقب حتی بیشتر از حقوقی که دریافت می کند، صرف هزینه رفت و آمد کند.
به همین دلیل معمولا مراقبانی که به صورت 24 ساعته و سه شیفته کار می کنند، هزینه مناسبتری دارند تا اینکه فرد بخواهد برای هر شیفت یک مراقب بگیرد.
خدمات جانبی که مراقب بیمار می تواند انجام دهد چیست؟
فرد مراقب علاوه بر انجام وظایف در حوزه ی پزشکی و دارویی، می تواند از لحاظ جانبی نیز مثمر ثمر باشد. در ذیل چند نمونه از خدمات جانبی که حضور پرستار در منزل دارد، آورده شده است.
یک مراقب باید بتواند بیمار و سالمند را تشویق کند تا با انگیزه فعالیت های اجتماعی و ورزشی را انجام دهد.
یک بیمار بیشتر از مراقبت جسمی نیاز دارد که با یک نفر صحبت کند، حال مراقب باید با گفتگوی دوستانه و حمایت عاطفی از بیمار مراقبت کند.
مراقب باید وعده های غذایی مغذی را برای بیمار تهیه کند و در صورت لزوم به بیمار کمک کند تا غذا بخورد.
مراقب باید در صورت لزوم و حاد بودن بیماری، به بیمار در توالت رفتن، حمام کردن و همچنین پانسمان و نظافت کمک کند.
خواب یکی از موارد مهمی است که بیمار باید برای بهبودی بیماری اش به آن توجه کند، به همین دلیل مراقب باید به ساعات خواب بیمار توجه کند.
یک بیمار به دلیل اینکه تحرک کمی دارد، ممکن است، دچار زخم بستر شود، به همین دلیل مراقب باید مراقبت های لازم را از بیمار داشته باشد.
مراقب باید توانایی این را داشته باشد که در صورت لزوم، بیمار را از روی تخت به صندلی چرخدار و برعکس جابجا کند.
یک بیمار باید در ساعات معین داروهای خود را مصرف کند.
نتیجه گیری
سپردن عزیزترین شخص زندگی خود به فردی غریبه یکی از سخت ترین کارهایی است که ممکن است در طی زندگی هر شخصی اتفاق بیفتد. داشتن یک مراقب حرفه ای، دلسوز و مهربان، شاد و خلاق، منظم و با درک، قطعا در بهبود بیماری نقش منحصر به فردی خواهد داشت به خصوص برای بیمارانی با شرایط خاص، بهترین حالتی که می تواند اتفاق بیفتد،
بستری شدن در منزل همراه با مراقبی است که تمامی ویژگی های بالا را دارا باشد. قطعا توجه به نوع بیماری نیز تاثیر به سزایی در این تصمیم دارد و البته انتخاب پرستاری با این ویژگی ها، قطعا نیازمند تحقیقات جامع و کاملی است که باید توسط افراد خانواده ی بیمار صورت بگیرد
زیرا در غیر این صورت ممکن است، صدمات جبران ناپذیری به بیمار و خانواده اش وارد شود، همچنین با پیدا کردن یک مراقب مطمئن، بسیاری از هزینه های خانواده ی بیمار کاهش پیدا می کنند و نیازی به رفت و آمد بین خانه و بیمارستان نیز احساس نمی شود.
